Μια μέρα θα γυρίσεις

Με μάτια ορθάνοιχτα κοιτάζω το ταβάνι

η απουσία σου τον χρόνο τον ξοδεύει

θυμάμαι μου έταξες μια βόλτα στο λιμάνι

μα η αύρα σου τον πόνο ταξιδεύει.

Με παραμύθια τώρα τρέφω τις ελπίδες 

ταξιδεύω σε ένα κόσμο που βουλιάζει

το κορμί μου το χαράζουν η λεπίδες

η πληγή αιμορραγεί μα δεν με νοιάζει.

Με άφησες μόνο να μετράω αναμνήσεις

και να πείθομαι πως μια μέρα θα γυρίσεις.


Και αν έφταιξα σε αυτό μας το παιχνίδι
δεν ήταν λόγος μονάχο να μ'αφήσεις
στην ζωή μου ήσουν ένα όμορφο στολίδι
μα ο χρόνος τώρα όλα τα έχει σβήσει.


Εύχομαι να είσαι για πάντα ευτυχισμένη
θα σ'αγαπώ όσο δεν σ'αγάπησε κανείς
αν κάποια στιγμή βρεθείς μετανιωμένη
ξέρεις τον δρόμο για να'ρθεις να με βρεις.

Σχοινοβάτης

Μια κατάρα χρόνια τον τραβάει
το κορμί του κρατά βασανισμένα
την ψυχή του τώρα δεν πουλάει
και αναμνήσεις σβήνουν όλο ένα.



Βλέπει όνειρα να καίνε την στιγμή του
σε μπουντρούμια ζει τώρα για χρόνια
χάνει δύναμη μα δείχνει την πυγμή του
για ένα ψεύτικο παιχνίδι με τα πιόνια.



Σχοινοβάτης αιωρείται στο σκοτάδι
σε σκοινί μισό κομμένο που βαστάει
παζαρεύει την ψυχή του με τον Άδη
την ζωή του τόσο άδικα σκορπάει.



Και ξυπνάει πάλη νύχτα φοβισμένος
ξανά ακούει να τραντάζετε το χώμα
είναι χρόνια σε κελί παγιδευμένος
κι η ψυχή του αποδρά από΄το στόμα.