Κρατάς κρυμμένες τις ιστορίες
τραβάς τον άσσο απ` το μανίκι,
κοιτάς μπροστά σου τις θεωρίες
κανένας όμως δεν σου ανήκει.
Μεθάς με πόνο κι αυτήν την νύχτα
περνάς μονάχος σε άλλο κενό,
γυρνάς την πλάτη και λες καληνύχτα
τώρα πεθαίνεις σε κάποιο στενό.
Νιώθεις το σώμα να αλαφρώνει
έχεις στα μάτια εικόνες παλιές,
βλέπεις τον χάρο να σε ζυγώνει
υπάρχουν αιτίες σου λέει πολλές.
Φύγε του λες γιατί δεν σε γουστάρω
τα δόντια σου σφίγγεις και προσπαθείς,
ήρθα απαντάει ... την ψυχή σου να πάρω
μόνος σου είσαι ... δεν με βλέπει κανείς.
